Blauweregen uit 1952
Op Les Glycines werd ik verliefd toen ik voor het eerst het grote terras kwam oplopen en die hele mooie stammen van de blauweregen zag. De charme van een oud huis met een oude tuin waarin een paar gigantische kastanjebomen. Het huis dankt zijn naam aan deze blauweregen = Les Glycines. En dat was nog maar in de winter toen er geen bloem of blaadje aan zat! In de lente, zo rond eind april, is het een adembenemend gezicht die enorme paarse trossen, en de bloemen ruiken heerlijk.
Tegels, deuren
Toen ik het huis binnenging zag ik een zeer in het oog springende vloer in de eetkamer, oude deuren met bijbehorende knoppen, de ramen. Een notenhouten tafel gevonden in wat toen nog de oude koeienstal was.
Leuke verrassingen
Onder drie lagen zeil kwamen we oude kranten tegen. Op een daarvan een litho van een beroemde Franse kunstenaar (is ons verteld, naam ben ik kwijt). Die hangt nu ingelijst in de eetkamer.
Toen wij het huis betrokken, was het nodig om de riolering te vervangen, de details zal ik jullie besparen. Uit de wc op de eerste verdieping kwam een knijpbrilletje, we denken uit de jaren tien of twintig van de vorige eeuw. Ik benijd de persoon die dit verloren heeft niet gezien de sterkte van de glazen.
Door het hele huis vind je ingebouwde kasten, vaak op vernunftige wijze weggewerkt. De charme van een oud huis!
De mindere charme van een oud huis: wat er ook bijhoort
Tja, als je een tegelvloer direct op de koude grond legt, zonder kruipruimte, heb je altijd vocht van onderen dat eruit wil. Doorgaans komt dit via de muren vlak boven de grond naar buiten. Natuurlijk zijn daar oplossingen voor, bijvoorbeeld kalkverf. Laat de muur ademen, het vocht kan eruit en je werkt het zo bij, mocht dat nodig zijn. Bovendien stinkt kalkverf niet en je kunt er hele mooie kleuren mee maken.
Aangeplakt
Les Glycines ziet er van buiten uit als een gebouw dat in een keer is neergezet.
Niets is minder waar. Ergens omstreeks 1850 heeft iemand een gebouwtje bestaande uit twee kamers neergezet.
Daar is vervolgens een verdieping bovenop gezet, daarna zijn er extra ruimtes aangeplakt.
Met als klap op de vuurpijl een hele noordkant. Dwars door het huis van oost naar west loopt dan ook een hele dikke muur. De noordkant heeft ook een lagere vloer.
Niets is recht, alle ruimtes zijn scheef. De meeste hebben de vorm van een wiebertje. En dan niet alleen de vloer maar ook de muren.
Om gek van te worden als je een badkamer fatsoenlijk wil tegelen. Of iets waterpas wil ophangen. Maar ja, als je het weet voordat je aan de verbouwing van een kamer begint valt er mee te leven. Dan bouw je er een rechthoekige doos in, klaar :-).
